Pielęgnacja i profilaktyka zdrowotna

Profilaktyka

Najważniejszym narzędziem mającym na celu zapobieganie chorobom kota jest jego wnikliwa obserwacja. To zmiany w zachowaniu najszybciej pokażą, że z nasz pupil ma problemy zdrowotne lub bechawioralne. Jeśli coś w zachowaniu kota budzi nasz niepokój należy niezwłocznie udać się do lekarza weterynarii.

W rocznym kalendarzu profilaktycznym nigdy nie można zapominać o regularnym odrobaczaniu kota: w przypadku kotów wychodzących raz na 3 miesiące, w przypadku kotów wyłącznie domowych, można ograniczyć odrobaczanie do 2 razy w roku. Jest to o tyle istotne, że w przeciwieństwie do większości chorób kocich nie praktycznie nie ma ryzyka przeniesienia się na ludzi, tak pasożyty niestety mogą być przyczyną naszych kłopotów zdrowotnych.
Ważne jest też regularne pozbywanie się pasożytów zewnętrznych pcheł (mogą przenosić m.in. tasiemce), kleszczy i innych.

Odkłaczanie: niektórym kotom nie wystarcza zjadanie trawy, by pozbyć się z przewodu pokarmowego zlizanej okrywy włosowej. Dobrze jest zastosować u takiego kota pastę kupioną np. u lekarza weterynarii mająca na celu zniwelowanie problemów i zapobieżenie powstawaniu pilobezoarów.

Szczepienia: główne dotyczą takich wirusów jak Herpeswirus 1, kalciwirus – odpowiedzialnych z koci katar oraz panleukopeni. Jest to szczepionka skojarzona, która u kociąt powinna być podana między 8-10 tyg. życia i powtórzona po 3-4 tygodniach. Następnie powtarza ja się co roku .
Innym szczepieniem, nieobowiązkowym u kotów, ale polecanym (głównie tym wychodzącym) to wścieklizna. Szczepi się ją po 3 tygodniach od szczepienia skojarzonego i również powtarza w odstępach 12 miesiecy.
Kolejna szczepionka dotyczy białaczki kociej. Trzeba jednak pamiętać by szczepić ja po ujemnym teście na tę chorobę.

W ramach dbania o zdrowie kota warto raz w roku wykonywać badanie moczu (jest to istotne przy wyłapywaniu wszelkich problemów z drogami moczowymi, stanów zapalnych i profilaktyki kamieni). Mocz należy łapać do pojemniczka i oddać do badania w ciągu 4 godzin.
Badanie krwi także powinno być wykonywane minimum raz w roku: morfologia i biochemia pozwolą wyłapać chorobę w początkowym stadium.

Właściciele kocurów powinni przeanalizować możliwość wykonania zabiegu kastracji. Pomoże to zapobiec znaczeniu terytorium moczem. Kotki aby zapobiec niekontrolowanemu rozrodowi mogą również być poddane zabiegowi sterylizacji lub regularnemu co kilka miesięcy poddawaniu preparatów hormonalnych mających na celu ubezpłodnienie.

Pielęgnacja

Kot jest z natury czyściochem, jeśli przestaje dbać o swoje futerko i higienę (w szeroko pojętym znaczeniu) każdemu właścicielowi powinna zapalić się lampka ostrzegawcza, że dzieje się z nim coś niedobrego.

Fakt, ze koty uwielbiają i naprawdę z wielka precyzją dbają o siebie nie znaczy, że właściciel nie ma żadnych obowiązków w tym temacie. Bardzo istotna jest higiena futra. Szczególnie ma to znaczenie u kotów długowłosych. Przyzwyczajanie kota do szczotkowania i czesania jest bardzo istotne już u małego zwierzęcia. Zapobiec to może późniejszym problemom przy pielęgnacji. Koty nauczone od małego czesania, będą to traktowały jako pieszczoty i z chęcią pozwalały na rozczesywanie futerka.
Czesanie kotów (i to zarówno u kotów krótko jak i długowłosych,) ma wiele zalet: pogłębienie więzi, pozbycie się martwego włosa co pozwala zmniejszy ilość włosów jaka kot połyka podczas czyszczenia futerka i jednocześnie zmniejszy ryzyko powstania pilobezoarów. Szczotkowanie futra zapobiega także powstawaniu obszarów sfilcowanej sierści, która z czasem może być przyczyna problemów skórnych czworonożnego przyjaciela.

Pozwala jednocześnie na regularne sprawdzanie stanu skóry i okrywy włosowej i wczesne wykrycie problemów dermatologicznych jak i obecności nieproszonych lokatorów typu pchał czy kleszczy.

Koty długowłose dobrze by było czesać przynajmniej raz dziennie, krótkowłose 2-3 razy w tygodniu. Pamiętaj, aby do tych czynności używać grzebienia i szczotki które nie pokaleczą skóry zwierzęcia. Zwróć uwagę, by delikatnie rozczesywać supełki w sierści, jest to nieprzyjemne dla kota i może go zniechęcić do zabiegów pielęgnacyjnych. Jeśli kot ma zadbane futro wystarczy je wyszczotkować co jest zabiegiem dość szybkim. Jeśli nie potrafisz poradzić sobie z sierścią pupila poszukaj gabinetu groomerskiego. Tam zostanie mu zapewniona fachowa opieka obejmująca także czyszczenie uszu i obcinanie pazurów, a w skrajnych przypadkach gdy to konieczne także kąpiel.

No właśnie kapać kota czy nie? Jak to mówił stary kawał: „Baco kota się nie pierze! Kota się pierze panocku, ino nie wyrzymo….” Coś w tym jest. Koty krótkowłose na pewno nie potrzebują tak regularnej kąpieli jak psy. Ich futro jak już wspomniane zostało jest z reguły czyste. Jeśli jednak masz kota alergika lub sytuacja losowa zmusi Cie do tego możesz śmiało go wykąpać.

Inaczej ma się sprawa z kotami długowłosymi, tam regularne mycie futra pozwala zapobiec przetłuszczaniu się sierści i pozwala zachować je w dobrej kondycji.

Zabierając się do „prania” kota musisz pamiętać, ze one z reguły nie lubią tego zabiegu. Po pierwsze ucz kota od małego kontaktu z woda. Przystępując do kąpieli miej przygotowane wszystkie akcesoria i pomocnika by maksymalnie ograniczyć czas kontaktu kota z woda i pamiętaj o wcześniejszym wyczesaniu futra. Zbite włosy mogą być trudniejsze do wyczesania po zmoczeniu.

Myjąc go szamponem jak i spłukując, pamiętaj by nie zalewać kotu głowy. Wszystkie czynności staraj się wykonywać sprawnie, uważając jednocześnie na dokładne wypłukanie szamponu. Jego pozostałości mogą bowiem spowodować problemy skórne.
Po kąpieli delikatnie osusz futerko ręcznikiem. Możesz spróbować letnim nawiewem suszarki podsuszyć futro, jednak najlepiej pozostawić kota w ciepłym pomieszczeniu bez przeciągów gdzie wyschnie.
Po kąpieli możesz delikatnie wytrzeć mu wacikiem małżowiny uszne, by usunąć ewentualne nieczystości i osuszyć je z wody.

Na koniec to czego koty z reguły nie lubią najbardziej. Czyli obcinanie pazurów. Kochają je zdzierać na drapakach, czasami niestety zapędzają się ćwicząc je na obiciach mebli. Niekiedy drapak wystarczy, jednak dobrze jest regularnie skracać kotu pazurki.
Jeśli zaczniemy przyzwyczajanie kota do tej czynności od małego jest szansa, że jako dorosły osobnik nie będzie stawał okoniem na widok nożyczek, tylko pozwoli w miarę bezproblemowo wykonać pielęgnację pazurów.

Pamiętaj jednak by używać do tego nożyczek dedykowanych pazurom. Ludzkie cążki do paznokci, oraz nożyczki mogą powodować uszkodzenie struktury pazura.