Jest wiele hipotez dotyczących pochodzenia kotów kartuzjańskich, ale żadna z nich nie została jeszcze całkowicie udowodniona. Wzmianki o „niebieskich kotach” pojawiały się już w XVI wieku w Rzymie i we Francji, a nazwa „Chartreux” pojawiała się regularnie w książkach opisujących krótkowłose, niebieskie koty z Paryża.

Ich nazwa sugeruje, że mogły pochodzić z górzystego regionu Francji – Grande Chartreux. Od XI wieku miał tam swoją siedzibę zakon kartuzów i niewykluczone, że zakonnicy od zamierzchłych czasów hodowali niebieskie koty. Jest to jednak mało prawdopodobne, ponieważ w tamtych czasach ludzie hodując zwierzęta kierowali się przede wszystkim ich użytecznością a nie wyglądem.

Do dnia dzisiejszego pochodzenie nazwy „Chartreux” kryje w sobie tajemnicę.

Koty tej rasy zdobyły sobie dużą popularność w Belgii i we Francji.

W sposobie bycia są zasadniczo podobne do brytyjskich krótkowłosych. Mają przyjacielski, spokojny, życzliwy charakter. Są bardzo empatyczne – wyczuwają nasze emocje i reagują na nie w zauważalny sposób. Doskonale znoszą towarzystwo innych domowych pupili – nie są zazdrosne ani zaborcze.

Bezdyskusyjnie są doskonałymi towarzyszami dla dzieci, niezwykle rzadko okazują zniecierpliwienie czy poirytowanie, a jeśli nawet coś je zdenerwuje, wolą oddalić się z godnością.

Jeśli zostaniesz właścicielem kota kartuskiego nie musisz przebywać z nim cały czas, ale pamiętaj, że koty te darzą przywiązaniem swojego właściciela i nie lubią długich okresów rozłąki. Są z natury bardzo towarzyskie. Opustoszałe mieszkanie działa na nie przygnębiająco, dlatego jeśli często nie ma Cię w domu rozważ zakup dwóch kotów.

Są bardzo inteligentne, łatwo uczą się prostych sztuczek takich jak samodzielne otwieranie drzwi a nawet włączanie radia.

Koty kartuzjańskie uwielbiają zabawę, nie zadzierają nosa i nie są zarozumiałe. Miauczą rzadko.

Koty kartuskie nie wymagają czasochłonnych zabiegów pielęgnacyjnych. Zazwyczaj wystarcza im delikatne wyszczotkowanie raz na tydzień. Mogą wtedy przyciągać uwagę swoją piękną okrywą o niebanalnym kolorze.

Jeśli kot jest bardzo brudny, co zdarza się niezwykle rzadko, można użyć specjalnego bezzapachowego proszku pielęgnacyjnego, który absorbuje nadmiar tłuszczu i brud. Proszek nakładamy i pozostawiamy na okrywie przez kilka minut, po czym usuwamy go szczoteczką tak, by nie pozostał żaden ślad.

Zewnętrzną część ucha czyści się za pomocą specjalnego płynu do czyszczenia kocich uszu. Przed wystawą kot powinien mieć obcięte cążkami ostre końce pazurów, zarówno na przednich jak i na tylnych kończynach.

Koty kartuskie nie są wybredne, należy jednak zwrócić uwagę by ich codzienna dieta była bogata w składniki mineralne i witaminy. Kot powinien mieć stały dostęp do wody.

Koty kartuzjańskie są średnio duże lub duże, muskularne i mocnej budowy. Zwłaszcza samce cechuje okazały wygląd. Ich nogi mają słuszną długość i zakończone są dużymi łapami. Ogon jest średni, szeroki u nasady i zaokrąglony na końcu. Kiedy kot zostanie ułożony na grzbiecie, jego ogon powinien sięgnąć do wgłębienia pomiędzy łopatkami.